جک‌های لطیف ما از کجا آمده‌اند؟

می‌گویند یک شب یک قزوینی و یک تهرانی می‌روند قبرستنان، دزدی! برادر قزوینی بین راه یک دفعه خم می‌شود، چیزی از زمین برمی‌دارد، می‌بوسد و کنار دیوار می‌گذارد. برادر تهرانی هم می‌گوید "داداش نان بود؟" و برادر قزوینی پاسخ می‌دهد "نه! استخوان کان بود!".

حتماً شما هم چند تایی از این جک‌های مسخره در ذهنتان هست. در جک‌های ما قزوینی‌ها علاقه به همجنس گرایی و تجاوز به پسر بچه‌ها دارند. رشتی‌ها روابط نامشروع همسرانشان برایشان مهم نیست، ترک‌ها احمق‌اند، اصفهانی‌ها زیادی زرنگند، مشهدی‌ها خرده شیشه دارند و الی ماشالله.

دقیقاً نمی‌دانم این خصلت‌ها از کجا آمده‌اند! یک کمی می‌دانم البته، مثلاً می‌دانم که شمالی‌ها به خاطر فراوانی‌آب، شهر‌هایشان به هم نزدیک است و رفت و آمد هم بین شهر‌ها آسان پس تبادل فرهنگ و اندیشه میان شمالی‌ها بیشتر از سایر نقاط اغلب خشک و بیابانی ایران است، از طرفی به روسیه‌هم نزدیک هستند و در دوران قدیم زیاد با هم رفت و آمد می‌کردند و یک جوری هنجار‌های فرهنگیشان از هنجار‌های سایر ایرانیان دور شده بود و به هنجار‌های روسی نزدیک. مثلاً یک جایی خواندم که در دوره‌ی مشروطه به گمانم در بعضی از کافه‌های رشت گویا، زن‌ها و مرد‌ها با هم می‌رقصیدند (اگر اشتباه است فحش ندهید!). این است که از آن زمان میان مابقی ایرانیان اینطور جا افتاده بود که آره رشتی‌ها بی‌غیرتند! چرا که سایر ایرانیان که در نواحی اغلب خشک و بیابانی تبادلات فرهنگی محدودی داشتند در همان چارچوب سنت‌های خشک باقی مانده بودند و توان درک سیر مردم رشت به سمت دنیای جدید را نداشتند. همین روز‌ها هم اگر سری به اصفهان یا مشهد یا همدان بزنید و از آنجا یک راست به رشت بروید، تفاوت‌ها را کاملاً درک خواهید کرد و البته همینطور گرگان و آستارا که شهر‌های مرزی هستند و همینطور ارومیه که هم مرز ترکیه است.

اما مشهد، که به افغانستان نزدیک است بافت به شدت سنتی خود را حفظ کرده و به خاطر اینکه یکی از زیارت‌گاه‌های مهم شیعیان است، گاهی از رشد بعضی از نشانه‌های دنیای جدید خجالت می‌کشد.

پس شاید همین این فاصله‌های طولانی میان هنجار‌های فرهنگی مردم ایران است که این جک‌ها را می‌زاید.

باز هم ادامه دهیم! از قزوینی‌ها نگفتم، نمی‌دانم چرا چنین نسبتی به قزوینی‌ها می‌دهند، جک‌های قزوینی آنچنان در تفکر ایرانیان نفوذ کرده که اگر کسی در جمعی بگوید که اهل قزوین است، با خنده و پوزخند مواجه می‌شود. اما این همجنس گرایی و این آزار کودکان، به نظر می‌رسد در اغلب نقاط ایران وجود داشته باشد و مختص شهر خاصی نباشد، حداقل از اخبار و گزارش‌ها که چنین بر می‌آید.

در مورد ترک‌ها اما به نظرم وضع کمی فرق می‌کند. ترک‌های تبریز و اردبیل بیشتر مورد اشاره قرار می‌گیرند، و اگر توجه کرده باشید، ترک‌ها در هر محیطی که باشند تشکیل یک قبیله می‌دهند! علاقه‌ی ترک‌ها، که خیلی‌ها دوست دارند آنان را "آذری‌ها" خطاب کنند و هویت ایرانی بودن ترک‌های ایران را به زور به مردم ایران و جهان بفهمانند، به تشکیل قبیله و زندگی بسته و حفظ سنت‌های قومی و عدم تمایل به ازدواج با غیر ترک‌ها و البته تمایل بسیاری از آنان به جدایی از ایران و پیوستن به آذربایجان و قرارگرفتن در یک اقلیت قومی که البته در تهران دارد تبدیل به اکثریت قومی می‌شود (!!؟؟) شاید دلیل تولد این جک‌ها باشد.

یادم باشد یکبار هم از این تمایل به جدایی برخی اقوام از ایران و تشکیل کشور مستقل بنویسم.

خلاصه هرکدام از این جک‌ها یک دلیلی دارند، ماجرای قزوینی‌ها را روراست نمی‌دانم، حالا اگر کسی می‌داند بگوید یا اینکه بعداً می‌پرسم می‌نویسم.